در حالی که مراسم ویژه‌ی تعیین جایزه‌ی علمی لایف ساینس با حضور چهره‌های برجسته‌ای چون مارک زاکربرگ‌، مدیر فیس‌بوک و یوری میلنر، سرمایه‌گذار و میلیاردر معروف در جریان بود و بحث‌های سازنده‌ای پیرامون جایزه علمی جدیدی که از نظر مادی ارزنده‌تر از جایزه‌ی نوبل پزشکی است، مطرح گردیده بود، به ناگاه با ورود سرگئی برین، نگاه نافذ دوربین‌ها به سوی وی و گجتی که بر سر داشت متمرکز شد. او که ریاست بخش پروژه‌های ویژه‌ی گوگل را بر عهده دارد، کوشید تا همچنان آرام و بی‌تفاوت بوده و با رفتاری عادی، راحت در صندلی خود در ردیف نخست تکیه دهد. اما سایر دوستان و دیگر مدیرانی که کنجکاوانه، سر برگرداندند تا او را با عینک گوگل ببینند، مجالی به او نمی‌دادند!

ابزار تازه‌ی واقعیت مجازی گوگل که عینک گوگل (Google Glass) نام دارد، موجب برانگیخته شدن حس کنجکاوی در عموم مردم و صاحب‌نظران، به خصوص مرد شماره‌ی یک فیس‌بوک یعنی مارک زاکربرگ شده است. این در حالی است که بسیاری معتقدند عینک گوگل می‌تواند همچون ظهور گوشی آیفون یا تبلت آی‌پد، تحولی شگرف در حوزه‌ی فناوری به پا کرده و نقطه‌ی عطفی را در این صنعت پدید آورد؛ موضوعی که درست عقیده‌ی سرگئی برین است.

وی در این رابطه به خبرنگار نشریه اقتصادی فوربس (Forbes) ابراز داشته: «هدف غایی و نهایی ما از ساخت چنین گجتی همانا خلاصی از گوشی‌های تلفن همراه است، به گونه‌ای که دیگر افراد نیازی نداشته باشند گوشی خود را از جیبشان بیرون آورند»!

عینکی که وی بر سر داشت به رنگ خاکستری و دارای فریم فلزی نازک و نمایشگر مستطیلی خاصی بر روی چشم راستش بود. جالب اینکه، این نمایشگر شفاف قابلیت‌های فراوانی از ارسال و دریافت پیامک گرفته تا تصاویر، سرویس نقشه و غیره را ارائه می‌نمود. برین که سر ذوق آمده بود، در خلال مصاحبه عینک را بر روی سر خبرنگار فوربس گذاشته و آن را برای وی تنظیم می‌کند. در ادامه تجربیات این خبرنگار فوربس را از اولین لحظات کار با عینک گوگل می‌خوانید:

در حالی که در نخستین تبلیغات عینک گوگل، آمده بود این گجت محصولی تازه‌ است که قابلیت ارائه واقعیت مجازی و رابط کاربر را در بستری پوشیدنی عرضه خواهد کرد، تجربه‌ای که شخصاً از این محصول داشتم تنها نمایشگر شفافی بود که در گوشه‌ی سمت راست چشمم قرار داشت و در برابر دستورات صوتی کاربر عکس‌العمل خوبی نشان می‌داد.

پیش از آنکه موفق شوم چند و چون این محصول را به طور کامل بررسی کنم، برین دست چپش را بر روی قسمت ضخیم‌تر عینک قرار داد و قابلیت‌های متنوع آن را به من نشان داد. از گشت و گذار در بین قرارهای کاری وی گرفته تا یادآوری‌های هفتگی و تصاویری که همان روز گرفته بود یا فیلم ویدئویی [کاری] که خیلی ظریف و به صورت شفاف نمایش داده می‌شد. به گونه‌ای که می‌توانستم تصویر محیط اطراف را از پس عکس‌ها و فیلم نیز ببینم. برین حتی عینک مخصوصش را با صدای خود آزمایش کرد و به گجت دستور داد تا مسیر بازگشت به خانه را نمایش دهد. و بلافاصله یک مسیر 41 دقیقه‌ای که از بزرگراه به منزل وی ختم می‌شد، در نمایشگر شفاف عینک به نمایش درآمد. و نهایتاً بعد از این آزمایش پنج دقیقه‌ای عینک را به وی بازگرداندنم.

برین همچنین متذکر شده که هر روز در کار با این عینک موارد تازه‌ای را فراگرفته است. حتی روزی که با داشتن این گجت بر روی سر به متروی نیویورک رفته و عکس‌العمل‌های جالب مردم را از نزدیک مشاهده کرده، نیز برای وی خاطره انگیز بود. رویدادی که پیش‌تر تصاویر زیادی از آن در سطح اینترنت پخش شد.

این گجت آینده هم‌کنون تنها به تعداد معدودی از کارکنان گوگل برای آزمایش داده شده و در ماه‌های دیگر تکمیل شده و در اختیار توسعه‌دهندگان نیز قرار خواهد گرفت. ماه گذشته گوگل اعلام کرد نخستین علاقه‌مندان به آزمایش این ابزار [از نزدیک] می‌توانند شانس خود را با ارسال تقاضایشان از طریق توئیتر یا حساب گوگل پلاس امتحان کنند. گفتنی است برندگان خوش اقبال این قرعه کشی می‌بایست مبلغ 1500 دلار ناقابل را به همراه مالیات و هزینه‌ی ایاب و ذهاب بپردازند تا در مراسم ویژه‌ای که در شهرهای نیویورک، سانفرانسیسکو و لوس‌آنجلس برگزار می‌شود آن را از نزدیک بیازمایند.